Stressbestendig & besluitvaardig

Toen ik ruim 10 jaar geleden werd afgewezen voor de politieWilde jij bij de politie?!
Jep, leek me wel leuk om Recherchekundig master te worden…

Toen ik ruim 10 jaar geleden werd afgewezen voor de politie, omdat ik niet stressbestendig en besluitvaardig genoeg zou zijn, was ik woest! kommaarnietbijdepolitepuntnl

Ik?!
Niet stressbestendig?!
Niet besluitvaardig?
Hoe komen ze daar in godsnaam bij!

Ik werkte destijds als administratief medewerker en hield behoorlijk wat ballen in de lucht. Van stress had ik geen last. En besluitvaardig was ik ook vast niet – ik had geen voorbeelden van mijn besluitvaardigheid, maar waar haalden ze het lef vandaan!

10 jaar later heb ik sowieso niet meer de behoefte om bij de politie te willen, maar heel millenial toch ook best vaak last van (1)KEUZE(2)STRESS. Dat is dus zeg maar stress door onbesluitvaardigheid. Niet altijd hoor. Als iets goed voelt, is de keuze makkelijk gemaakt. Zo dacht ik er bijvoorbeeld geen moment over na om naar Vietnam en Spanje te verhuizen. Maar komt het aan op het kopen van een nieuwe laptop (= veel geld uitgeven aan iets dat géén reisje, kleding of lekker drankje op een terras is), nou, dan kon die psycholoog bij de Politieacademie nog wel eens gelijk hebben. Ik probeer zulke keuzes af te wimpelen met ‘Niet kiezen is ook een keuze’ en ‘Er komt vanzelf wel een teken van het universum dat me vertelt welke laptop ik moet kopen’. Maar als dan op een ongelukkig moment je computer zegt dat je écht te weinig geheugen hebt om überhaupt Photoshop te kunnen ópenen, is wachten op het universum niet de beste optie.

Na maaaaaanden twijfelen en teveel mensen om advies te hebben gevraagd (wel of geen Macbook; “de macbook is toffer om te hebben ?), besloot ik dan eindelijk maar om tof te willen zijn. Ondertussen blijf ik overigens keihard ontkennen dat ik een sucker ben voor marketing… Maar ik werd keihard gestraft, hoewel ik nog steeds niet weet waarom. In het kort: waren die €1499 voor een suf apparaat écht héél pijnlijk (nogmaals: ik geef mijn geld zonder na te denken uit aan een tripje New York of een heerlijk bowl ramen met el novio), kreeg ik weer last van mijn muisarm door de meest onergonomische muis ever, bleek de batterij niet goed te werken door een fabrieksfout, kon ik maar niet wennen aan het Spaanse toetsenbord, bracht ik de laptop dus maar terug naar de winkel en vroeg ik mijn geld retour en als kers op de taart wilde ik me in ieder geval alvast beter voorbereiden op een nieuwe laptop door een back-up te maken van een extern kaartje, maar in plaats daarvan verwijderde ik per ongeluk een hele map met belangrijke werkbestanden, die zelfs met illegale FBI-software niet te herstellen was.

Adem in.
Adem out.
Gelukkig werk ik voor 80% in een cloud.

Na nog wat onderzoek zónder advies te vragen, besloot ik toch opnieuw een Macbook te kopen, maar nu met een internationaal toetsenbord en een goede muis. Mijn batterij doet het nog en dat geld, tjsah, dat ben ik volgend jaar al weer vergeten hashtagmindset

En hoe zit het met mijn stressbestendigheid? Dat ben ik inderdaad niet (meer) en wil ik ook absoluut niet meer zijn. Stress is ongezond, dus fuck stressbestendig PUNTO!